Ιερά Μητρόπολις Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου
Ιερά Μητρόπολις Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Xώρα | Ελλάδα |
Έδρα | Μύρινα |
Υπαγωγή | Εκκλησία της Ελλάδος (επιτροπικώς) |
Έκταση | 519,3 km² |
Μητροπολιτικός Ναός | Αγίας Τριάδος Μύρινας |
Ιεραρχία | |
Μητροπολίτης | Ιερόθεος Γ' (Καλογερόπουλος) |
Πρωτοσύγκελλος | Αρχιμανδρίτης Ιερώνυμος Σχίζας |
Η Ιερά Μητρόπολις Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου είναι μια από τις Μητροπόλεις των λεγομένων «Νέων Χωρών[α]». Έδρα της είναι η Μύρινα και περιλαμβάνει τα νησιά Λήμνος και Άγιος Ευστράτιος. Στην περιφέρεια της Μητροπόλεως υφίστανται 37 Ναοί, 365 Εξωκκλήσια και 10 Παρεκκλήσια[2]. Μητροπολίτης είναι ο Ιερόθεος Γ' Καλογερόπουλος, τρίτος κατά σειρά επίσκοπος Λήμνου με το όνομα αυτό μετά τον Ιερόθεο Α΄ (1756-1764) και τον Ιερόθεο Β΄ (1988-2019)[3].
Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Εκκλησία της Λήμνου είναι από τις αρχαιότερες στον ελλαδικό χώρο, αφού αναφέρεται από τον 4ο αιώνα μ.Χ. Το 325 ο επίσκοπος Ηφαιστίας Λήμνου Στρατήγιος μετείχε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας. Επίσκοπος Λήμνου αναφέρεται επίσης το 680 στην Στ΄ Οικουμενική Σύνοδο, το 692 στην Πενθέκτη και το 787 στην Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο. [4]
Σε μεταγενέστερες βυζαντινές πηγές υπάρχουν ευάριθμες αναφορές στους αρχιερείς της Λήμνου με εξαίρεση την περίοδο της Φραγκοκρατίας (1207-70), οπότε στο νησί είχε επιβληθεί από τον Πάπα της Ρώμης επιτετραμμένος της Καθολικής Εκκλησίας.
Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας υπάρχει συνεχής αναφορά στους μητροπολίτες Λήμνου μέχρι την Απελευθέρωση του νησιού, το 1912. Το 1922-1924 στη Λήμνο εγκαταστάθηκαν οικογένειες Ελλήνων Μικρασιατών προσφύγων που έφεραν μαζί τους παραδόσεις και κειμήλια εμπλουτίζοντας το νησί και την τοπική Εκκλησία πνευματικά και πολιτισμικά.
Έδρα[5]
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Χρονική περίοδος | Έδρα |
---|---|
4ος αιώνας - 1207 | Ηφαιστία ή πόλις της Λήμνου |
1270 - 15ος αιώνας | Κότσινος, πιθανή συνύπαρξη με τον εκπρόσωπο του Πάπα |
15ος - 16ος αιώνας | Περιστασιακή έδρα στο κτήμα Μητρόπολις |
16ος αιώνας μέχρι σήμερα | Κάστρο (Μύρινα) |
Επισκοπικός κατάλογος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά καιρούς ο προκαθήμενος της μητρόπολης Λήμνου έφερε διάφορους τίτλους, όπως: επίσκοπος, αρχιεπίσκοπος κλπ. Από τον 18ο αιώνα η επίσημη ονομασία του είναι: «Ιερότατος Μητροπολίτης Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου, Υπέρτιμος και Έξαρχος παντός Αιγαίου Πελάγους»[6][7][8]
Όνομα | Έτη | Σημειώσεις |
---|---|---|
Στρατήγιος | ~ 325 | Επίσκοπος Ηφαιστίας Λήμνου |
Σιλουανός | προ του 680 – μετά το 692 | «αμαρτωλός επίσκοπος πόλεως Λήμνου» |
Ιωάννης | ~ 787 | |
Αρσένιος | ~ 879 | Arsenius Lemni |
Νικόλαος | ~ 1028[9] | |
Παύλος | ~ 1054 | |
Πενταχθένης ή Πεντακτίνης ή Πεντάκλας ή Πενταϊλάς | ~ 1100 ή 1188 | αρχιεπίσκοπος |
Μιχαήλ | ~ 1156 | |
Αλέξανδρος | ~ 1170 | |
Κωνσταντίνος | ~ 1172 | |
Βασίλειος Α΄ | 1191 ή 1197 | μητροπολίτης |
Λέων | ~ 1209[10] | |
Ιάκωβος Α΄ | Φεβρουάριος 1321 | αρχιεπίσκοπος Λήμνου και Ίμβρου |
Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς | ~ 1359 | |
Ιάκωβος Β΄ | 1447 ή 1448 | αρχιεπίσκοπος Λήμνου και Ίμβρου |
Μάξιμος | μέσα 16ου αιώνα | μητροπολίτης Λήμνου |
Παχώμιος | ~ 1541[11] | |
Νεόφυτος | ~ 1565 | υπογράφει την καθαίρεση του Πατριάρχη Ιωάσαφ Β΄ (Ιαν. 1565)[12] |
Ζαχαρίας Α΄ | 1572 – 1598 | όχι συνεχώς |
Ιωάσαφ | 1575 – 1578 | Περί το 1575, απομάκρυνση του εκπροσώπου του Πάπα μετά από συνδιαλλαγή του Ιωάσαφ με τους Τούρκους |
Άνθιμος | ~ 1583[13] | |
Μητροφάνης Α΄ | ~ 1593 | |
Κωνστάντιος | 1605[14] και 1611 | από Βασιλικά Λέσβου |
Μητροφάνης Β΄ | ~ 1606 | |
Κλήμης Α΄ | 1610 – Μάιος 1616 | α΄ θητεία, καθαιρέθηκε |
Κάλλιστος | Μάιος 1616 – Δεκέμβριος 1616 | |
Κλήμης Α΄ | Δεκέμβριος 1616 – 1621(;) | αποκαταστάθηκε[15], β΄ θητεία |
Γεράσιμος | ~ 1632 ~ 1642[16] | |
Κάλλιστος | 1634[17] – 1642(;) | β΄ θητεία |
Μακάριος A΄ | ; – 1637(;) | |
Ιγνάτιος | 11 Μαΐου 1642 – μετά τον Νοέμβριο 1643[18] | ηγούμενος Μονής Βατοπαιδίου[16] |
Κάλλιστος | 15 Ιουλίου 1644[19] – ; | από Συννάδων |
Παΐσιος | ; – 1653 | προεδρικώς[20] |
Κλήμης Β΄ | 16 Απριλίου 1653[20] – 1654 † | |
Παρθένιος Α΄ | Φεβρουάριος 1655[21] – 1661 | |
Γεράσιμος | ; – 1661 † | προεδρικώς[22] |
Ιωακείμ | 15 Ιουνίου 1661[22] – ; | κατόπιν Πισιδίας[23] |
Φιλόθεος | 3 Νοεμβρίου 1661[23] – ; | |
Παρθένιος Β΄ | ; – 1697 | |
Γαλακτίων | 27 Σεπτεμβρίου 1697 – 1698 | |
Ιλαρίων | 1698 | |
Ιωαννίκιος ο Λίνδιος | 1707 – 1733 | |
Διονύσιος Α΄ | μέσα 18ου αιώνα | |
Παρθένιος Γ΄ ο Λίνδιος | 1743 και 1746 – 1756 | |
Χρύσανθος | 18ος αιώνας | |
Μακάριος Β΄ | 18ος αιώνας | |
Ιερόθεος Α΄ | Αύγουστος 1756 – 1764 | |
Ιερεμίας | 1 Μαΐου 1764 – 1765; | |
Άγιος Ιωακείμ ο Χίος, ιερομάρτυρας[24] | 1765; – Οκτώβριος 1770 | |
Ζαχαρίας Β΄ | Απρίλιος 1771 – 28 Μαρτίου 1776[25] † | |
Καλλίνικος (Θεολογίτης) | 2 Μαρτίου 1776 – Ιούλιος 1795 | παραιτήθηκε |
Θεόκλητος (Τηγανίτης) | 13 Ιουλίου 1795 – 25 Ιανουαρίου 1814 † | |
Μακάριος Γ΄ (Βαμβούρης) | 22 Φεβρουαρίου 1814 – Ιανουάριος 1824[β] | από τη Μυτιλήνη, κατόπιν Θεσσαλονίκης |
Νεκτάριος (Μαμώλης) | Μάρτιος 1824 – Μάιος 1836 | Λήμνιος, κατόπιν Νυσσάβας |
Ιερώνυμος | Μάιος 1836 – Απρίλιος 1839 | Λέσβιος, επαύθη, μετέπειτα Θεσσαλονίκης |
Δανιήλ (Αριτζανής) | Απρίλιος 1839 – Δεκέμβριος 1853 † | |
Ιωακείμ Γ΄ (Κεχαγιάς) | 29 Δεκεμβρίου 1853[26] – 6 Αυγούστου 1888 | από την Κωνσταντινούπολη[27] |
Κύριλλος (Δημητριάδης ο Βυζάντιος) | 15 Οκτωβρίου 1888 – 3 Ιανουαρίου 1890 | από Καστορίας |
Αθανάσιος (Καπουράλης) | 14 Φεβρουαρίου 1890 – 15 Ιουνίου 1899 | από τον Πύργο Σάμου[28] |
Διόδωρος (Μάσχας) | 15 Ιουνίου 1899 – 1 Οκτωβρίου 1905 | από τον Κάμπο Χίου |
Γεννάδιος (Αλεξιάδης) | 4 Οκτωβρίου 1905 – 22 Μαΐου 1912 | από την Μυσόπολη Προύσας, μετέπειτα Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης |
Στέφανος (Δανιηλίδης) | 31 Μαΐου 1912 – Ιούλιος 1947 | από τις Σαρδές Λήμνου, παραιτήθηκε |
Ιάκωβος (Κλεόμβροτος) | 1947 – 1949 | α΄ τοποτηρητεία |
Βασίλειος Β΄ (Ατέσης) | 6 Σεπτεμβρίου 1949 – 25 Σεπτεμβρίου 1950 | παραιτήθηκε για λόγους υγείας |
Ιάκωβος (Κλεόμβροτος) | 1950 – 1951 | β΄ τοποτηρητεία |
Διονύσιος Β΄ (Χαραλάμπους) | 1 Νοεμβρίου 1951 – 3 Φεβρουαρίου 1959 | από το Αδραμύττιο της Μικρας Ασίας, ως αντιστασιακός ιερέας είχε κρατηθεί σε Ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης[29][30]. Κατόπιν Τρίκκης. |
Παντελεήμων (Μερτύρης) | 29 Μαΐου 1960 – Νοέμβριος 1988 | παραιτήθηκε |
Ιερόθεος Β΄ (Γαρύφαλλος) | 21 Νοεμβρίου 1988 – 26 Αυγούστου 2019 † | |
Ιερόθεος Γ΄ (Καλογερόπουλος) | 11 Οκτωβρίου 2019 – σήμερα |
Τοπικοί άγιοι και εορτές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Άγιος Σώζων, πολιούχος Λήμνου
- Άγιος Στρατήγιος επίσκοπος Λήμνου, ο οποίος συμμετείχε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325
- Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς:
Ο Γρηγόριος Παλαμάς μετά την εκλογή του ως Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, το 1347, δεν μπόρεσε να εγκατασταθεί στην έδρα του λόγω αναταραχών και διέμεινε για αρκετούς μήνες στη Λήμνο, που ήταν αποίμαντη εκείνο το διάστημα και ανέλαβε έκτακτες ποιμαντικές μέριμνες. Στο νησί συνέγραψε αρκετά από τα θεολογικά του έργα ενώ δίδαξε στους κατοίκους τον βίο και τα θαύματα του Αγίου Δημητρίου μεριμνώντας παράλληλα για την ανακούφιση του πληθυσμού από την πανώλη.[31][32]
- Άγιος Ιωσήφ επίσκοπος Τιμισοάρας
- Άγιος Ιωακείμ ο Χίος έζησε τον 18ο αιώνα και ήταν μητροπολίτης Λήμνου.
- Άγιος νεομάρτυς Αθανάσιος ο Λήμνιος
- Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης, τιμώμενος στο μικρασιατικό χωριό Άγιος Δημήτριος Λήμνου.
Υποσημειώσεις και παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Νέες Χώρες» ονομάζονται 36 Μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου, οι οποίες μετά τους Βαλκανικούς πολέμους περιήλθαν στην ελληνική επικράτεια. Αυτές συνεχίζουν να υπάγονται πνευματικά στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, αλλά με την Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη της 4ης Σεπτεμβρίου 1928 η Διοίκησή τους παραχωρήθηκε «επιτροπικώς» και υπό δέκα ρητούς όρους στην Εκκλησία της Ελλάδος[1].
- ↑ Οι επισκοπικοί κατάλογοι του Επισκόπου Μιλήτου Αιμιλιανού Τσακοπούλου γράφουν εκ παραδρομής ότι εξελέγη Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο του 1824 ενώ το υπόμνημα εκλογής φέρει ημερομηνία Ιανουάριος 1824
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Μαζαράκης, Ευάγγελος (2020). Το υφιστάμενο εκκλησιαστικό καθεστώς των Νέων Χωρών (PDF). Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 19 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2021.
- ↑ http://www.ec-patr.org/dioceses.php?lang=gr&id=51 Αρχειοθετήθηκε 2012-01-13 στο Wayback Machine. Ἱερὰ Μητρόπολις Λήμνου, Ιστοσελίδα Οικουμενικού Πατριαρχείου ec-patr.org
- ↑ Βιογραφικό σημείωμα εφηφισμένου Μητροπολίτου Λήμνου και Αγίου Ευστρατίου κ. Ιεροθέου ecclesia.gr
- ↑ Βασίλειος Ατέσης, «Η Ιερά Μητρόπολις Λήμνου δια μέσου των αιώνων», ανάτυπο από το Αρχείον Εκκλησιαστικού και Κανονικού Δικαίου, έτη ΙΒ΄-ΙΓ΄, Αθήναι 1957-58.
- ↑ Τουρπτσόγλου-Στεφανίδου Βασιλική, «Ταξιδιωτικά και γεωγραφικά κείμενα για τη νήσο Λήμνο (15ος-20ος αιώνας)», Πολυτεχνική Σχολή Α.Π.Θ., Θεσσαλονίκη 1986.
- ↑ Θεόδωρος Μπελίτσος, «Κατάλογος Αρχιερέων Λήμνου» στον τόμο «Οι ναοί και τα εξωκλήσια της Λήμνου», εκδ. Λιβάνης, 1999, σελ. 437-439.
- ↑ Θεόδωρος Μπελίτσος, «Κατάλογος Μητροπολιτών Λήμνου (δια χειρός μητροπολίτου Γενναδίου) », Αιγαιοπελαγίτικα Θέματα, τ. 41 (Νοέμ.-Δεκ. 1994), σελ. 15-18.
- ↑ Θεοδώρα Παλαμηδά-Ευθυμιάδου, «Η Ιερά Μητρόπολη Λήμνου κατά τον τελευταίο αιώνα της τουρκοκρατίας (1800-1912)» 2007.
- ↑ Ράλλη, Γ. Α.· Ποτλῆ, Μ. (1855). Σύνταγμα τῶν Θείων καὶ Ἱερῶν Κανόνων τῶν τε Ἁγίων καὶ πανευφήφων Ἀποστόλων, καὶ τῶν Ἱερῶν Οἰκουμενικῶν καὶ Τοπικῶν Συνόδων, καὶ τῶν κατὰ μέρος Ἁγίων Πατέρων. Τόμος Πέμπτος. Αθήνα: Ἐκ τῆς Τυπογραφίας Γ. Χαρτοφύλακος. σελ. 24.
- ↑ Laurent 1963, σελ. 658.
- ↑ «Έγγραφον συνοδικόν 68 Μητροπολιτών (...)». Γρηγόριος ο Παλαμάς ΜΘ: 225. Ιανουάριος 1920. http://digital.lib.auth.gr/record/139966/files/5076_1.pdf. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022.
- ↑ Bekker 1849, σελ. 186.
- ↑ Πάρδος, Αντώνης (1998). Ἀθωνικὰ Σύμμεικτα 5. Ἀρχεῖο τῆς Ἱ. Μ. Παντοκράτορος. Ἐπιτομὲς ἐγγράφων. Αθήνα: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. σελ. 122. ISBN 960-90911-0-5.
- ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 236.
- ↑ Παπαδόπουλος-Κεραμεύς 1963, σελ. 20.
- ↑ 16,0 16,1 Αποστολόπουλος 1987, σελ. 171.
- ↑ Βεροίας, Καλλίνικος (1918). «Περί της ομολογίας των χειροτονούμενων αρχιερέων του Οικουμενικού Πατριαρχείου». Γρηγόριος ο Παλαμάς ΙΘ: 62. https://digital.lib.auth.gr/record/139964/files/5074_1.pdf. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ «Acte patriarhie cesti referitoare la Mitropolia Proilavului». Studii istorice greco-romane: 289. https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/35/1939_-_Demostene_Russo%2C_Acte_patriarhice%C5%9Fti_referitoare_la_Mitropolia_Proilavului.pdf. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2022.
- ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 177.
- ↑ 20,0 20,1 Αποστολόπουλος 1987, σελ. 319.
- ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 329.
- ↑ 22,0 22,1 Αποστολόπουλος 1987, σελ. 163.
- ↑ 23,0 23,1 Αποστολόπουλος 1987, σελ. 260.
- ↑ Βασίλειος Ατέσης, «Ο εθνομάρτυς μητροπολίτης Λήμνου Ιωακείμ ο Χίος», Εκκλησία, τόμ. ΛΑ΄ (1954), σελ. 256-257.
- ↑ Μητροπολίτης από Μ.Πρωτοσυγκέλλων, Αθηναγόρας (1932). «Ο θεσμός των συγκέλλων εν τω Οικουμενικώ Πατριαρχείω». Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών: 268. https://ir.lib.uth.gr/xmlui/bitstream/handle/11615/19053/article.pdf?sequence=1&isAllowed=y. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022.
- ↑ Καλλίφρων, Βασίλειος Δ. (1867). Εκκλησιαστικά ή Εκκλησιαστικόν Δελτίον. Κωνσταντινούπολη. σελ. 149.
- ↑ Βασίλειος Ατέσης, «Ο Λήμνου Ιωακείμ ο Βυζάντιος», Εκκλησία, τόμ. ΛΑ΄ (1954), σελ. 314-317.
- ↑ Βασίλειος Ατέσης, «Αθανάσιος Καπολάρης - Μητροπολίτης Λήμνου, Καστορίας και Σάμου», Εκκλησία, τόμ. ΛΒ΄ (1955), σελ. 14-16.
- ↑ «Για πρώτη φορά προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας αποτίει φόρο τιμής σε ναζιστικό κρεματόριο - provoles.de». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2017.
- ↑ «Μητροπολίτης Διονύσιος Τρίκκης (1905-4.1.1970)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Δεκεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ «Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς», Μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου
- ↑ Δημήτριος Κουτσορής, Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς: σπουδή του βίου και του έργου του,εκδ.Γρηγόρης, Αθήνα, 2004
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Bekker, August Immanuel (1849). Historia Politica et Patriarchica Constantinopoleos; Epirotica. Bonn.
- Αποστολόπουλος, Δημήτρης Γ. (1987). Η Νομική Συναγωγή Του Δοσιθέου. Μία Πηγή Και Ένα Τεκμήριο. Αθήνα: Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών.
- Παπαδόπουλος-Κεραμεύς, Αθανάσιος (1963). Ιεροσολυμιτική Βιβλιοθήκη, ήτοι κατάλογος των εν ταις βιβλιοθήκαις του αγιωτάτου αποστολικού τε και καθολικού ορθοδόξου πατριαρχικού θρόνου των Ιεροσολύμων και πάσης Παλαιστίνης αποκειμένων ελληνικών κωδίκων, τόμος τέταρτος (1899) (PDF). Βρυξέλλες: Culture et Civilisation. σελ. 11. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2023.
- Laurent, V. (1963). Le Corpus des sceaux de l' empire Byzantin. V.1 (L'eglise) (στα Γαλλικά). Paris: Centre National de la Recherche Scientifique.